Benicassim

Maandag 21 .07.2014
Op de AP7 richting Benicassim eerst mijn broer gebeld…… Van Harte! 46 je zou het niet zeggen quapo! Wel erg jammer, ze zijn gisteravond in Pals aangekomen even verderop en wij vertrekken vandaag in zuidelijke richting. Elkaar net gemist! Wij nu 450 km voor de boeg. Dit ging easy en zeer relaxt. Je komt makkelijker om Barcelona heen dan om Parijs. We hebben in Benicassim een bungalow gehuurd. Haha….en gevonden!…….op een bungalowpark met slagboom waar je ook kunt kamperen. We hebben Mike eerst moeten reanimeren………(het verwende tiep)
Na onze Camperreis door Italie van zo’n 8 jaar geleden is Mike redelijk genezen van alles wat met een wc rol te maken heeft. Ik zeg goed voor de kids, die maken ook een andere kant van vakantie vieren mee. Leuk, lekker inschrijven voor competie volleyballen en vrienden maken.
Helaas……. bij nader inzien blijkt het niet zo’n camping te zijn. Het is vrij rustig en beheerst en geciviliceerd hier.
Alhoewel ik geloof dat ik met Jill morgen mee moet doen met aquagym in het zwembad! Hahaha
Anyway, hier de spullen neergezet en door naar Valencia iets meer dan 50 km verderop. Daar hebben we afgesproken met Hans en Marjon. Zij hebben net een appartement gekocht in de stad en dat gaan we even bewonderen.
Aangekomen in Valencia, hele kleine parkeergarage in en ja hoor…….. komen we daar in de garage de fam. Dijkhuizen met kids en aanhang uit Voorburg tegen!!!!! Zij hadden ook net de auto geparkeerd. Ik geloof het nog niet….toeval bestaat niet! Elkaar gezoend en in 5 minuten elkaar bijgesproken. Erg grappig……hoe krijgen we het voor elkaar???
Voor we Hans en Marjon hadden gevonden, daar gingen wat gelopen meters overheen. Google maps had het niet helemaal bij het juiste eind. We stonden in de parkeergarage iets verder dan we dachten. Maar goed, uiteindelijk elkaar gevonden en het appartement bewonderd. In een gave wijk El Carmen een super opgeknapt strak appartement in een lief klein straatje. Hier is het heel goed vertoeven! Waanzinnig om hier gewoon je 2e huis te hebben. Valancia blijft een enorm gave overzichtelijke stad, met een gezellige, relaxte gemoedelijke sfeer. Hans en Marjon….wij zeggen…”tot gauw! We komen snel de logeerkamer inwijden!” (en nemen de cadeaubon mee voor n lunch in Valencia ;) We hebben lekker met zijn 6en door de stad geslenterd en eerst een horachiata gedronken in een horchateria. Gezond drankje!
Daarna bij een Spaanse kroeg lekker op het terras gezeten. Van de Aqua de Valencia ben ik dit keer maar afgebleven…… wel zo verstandig ;)
Daar heb ik nog wat andere herinneringen aan zo’n 7 jaar terug……met Paul en Kisten. Ik maar denkn dat het alleen cava met jus’doranje was… nu weet ik beter ☺
We waren om 22.00 terug, snel wat te eten gehaald. Heerlijk om die Spaanse tijden aan te houden ☺
Mike had het enorm naar zijn zin tijdens het eten (niet). Zijn privacy was redelijk aangetast….we zitten hier in een klein straatje met allemaal bungalows. 10 meter tegenover ziten de mensen natuurlijk ook op hun terras. Je ziet nog net niet wat ze op hun bord hebben maar bijna….. EEN grote familie hier in het straatje…...wat een gezelligeheid! haha! Mike zat hier als een boer met kiespijn. Hij zat duidelijk in de “wen” modus. Ik heb hem na het eten zover weten te krijgen dat we over het terrein hier hebben gelopen.
En zowaar…… “goh het ziet er hier best netjes uit voor een terrein met kampeer plaatsen”. En dat was het zeker! Geen joelend pubertuig en alles netjes en keurig verzorgd hier met mooie plekken om te kamperen. Maar toen ik wilde gaan douchen had ik 2 minuten warm water uit de geiser. Grrrrrrr…….. Mike van zijn beste kant : “Wat een K tent hier! Ik boek toch een bungalow om niet te hoeven douchen in dat gebouw daar…… “ Tja gelijk heefttie…….. Morgen maar naar de receptie ☺
Om 23.30 uur kunnen ze daar echt niets meer aan doen….. En zo heeft hij lekker koud gedoucht …… hij verdomde het om met zijn handdoek richting douche gebouw te lopen ☺


Dinsdag 22.07.2014
Zoooooo vanmorgen was Mike wat bijgetrokken van zijn camping-life gebeuren…. (echt je merkt er weinig van hier tussen de huisjes waar we zitten, het is gewoon het (lees zijn) idee….) De bedden sliepen best lekker dus hij was goed uitgeslapen. Hij had de weg naar de receptie al gevonden…. Geiser die het niet deed, buitenlamp was kapot, buitenslot werkte niet……wat gal daar gespuid ☺ Geen Spaanse tafrelen hier..Mike was nog niet teruggelopen en er was al een technische man die hier de boel kwam maken. (Ik weet niet precies hoe en wat hij gezegd heeft ;)
Kids hadden ontbijt gehaald en we zijn daarna relaxt naar het stand gegaan.
En de “el directoro ” had hier 4 bedden met dik matras en parasol geregeld…..(en voor de rest van de week gereserveerd ;)
Er kon nu weinig meer fout gaan. Eerlijk is eerlijk we hebben een perfecte dag gehad vandaag. Zon, zee stand, niet te druk en geen Nederlanders. Sowieso niet, we zitten hier tussen de Spaanse toeristen, leuk!
Op het stand gelunchet ……heerlijk over de vloedlijn gelopen…..en op mijn bedje naar heerlijke muziek geluisterd. Ik zeg…….stop de tijd!
Vervolgens bij terug komst stond ik weer na 2 minuten onder een koude douche en Mike had het weer gehad……. Haha de kids gingen hier flexibel mee om…. pakten hun handdoek en shampoo fles en gingen onder de douche in het gebouwtje hier. Mike pakte dit keer ook nukkig zijn handdoek en was vervolgens alles vergeten….. shampoo, schone kleding….. maar kwam wel sexy en stoer met alleen een handdoek omgeslagen terug met de tekst “ grrrr…ik was vergeten hoe het hier ook alweer werkte!” Ik kwam niet meer bij! ☺

Om 2030 naar het centrum gelopen om vervolgens te genieten van tapas en een goed glas wijn. Het is nu 00.05 en de kids zitten hier hun social media bij te houden. De een is aan het appen en facebooken en de ander is aan het skypen met zijn vriendin…… welcome to een nieuwe relatie fase ☺



Woensdag 23.07.2014
Vreselijk….. dag van Nationale rouw vandaag…..op NOS, NU.nl AD online…… FB, twitter……overal berichten. Ik denk dat het bij jullie nog meer leeft dan hier bij ons. Wij lezen de berichten maar jullie horen natuurlijk de hele dag op de radio de berichten en de bijpassende muziek. Dat komt dan dubbel aan.

Vanmorgen zijn Jill en ik naar de aqua gym in het zwembad geweest. Jill had gelezen dat het er was en ik moest mee….. Tuurlijk! Anytime! Sportief! Camping-life!
Stonden we tussen ik denk 18 Spaanse iets te dikke maar erg gezellige Spaanse dames. De dames kende alle Spaanse nummers en een aantal zong tussen het aquagymmen uit volle borst mee. Het was een uitje…. Lachen om er tussen te staan. Ze waren erg vriendelijk en letten op ons of we het goed deden. Het duurde en het duurde wel, kregen op een gegeven moment zo’n piepschuimdrijfstaaf die zij churros noemde. Hier moesten we ook oefeningen mee doen. Hoogtepunt voor de dames was dat zij erop mochten zitten en peddelen met je armen….een hoop gegiechel en gezelligheid ☺
Ik verstond niet alles maar hier en daar volgens het gegiegel wat schunnige opmerkingen ;)
Zooo een uur verder en klaar waren we. Nou spierpijn gaan we hier zeker niet van krijgen ☺ #softgedoe
Je maakt hier gelijk vriendinnen…. Dat aquagym schept een band, de groet elkaar als je elkaar herkent en wenst elkaar een ‘bon dia’.
Daarna zijn we naar Castellon gereden. Was niet spectaculair. Behalve het lieve oude stel waar wij gelunchet hebben met empanada’s. Erg vriendelijk. Ik kom langzamerhand weer n beetje in de taal. De Spaanse lessen van een aantal jaar geleden zijn iedere keer als ik in Spanje ben weer ver weg. Veel luisteren helpt…..dus ik lig op het strand hele familie gesprekken te volgen om te oefenen, die ik voor de helft kan verstaan.
Laat in de middag nog heel even naar het strand geweest, maar meer in de schaduw gelegen…..
Vandaag weer niet zelf koken…. “Mag ik dan een klein beetje luxe op die camping hier”…….ik citeer el directoro ….haha!
Het is trouwens weer heerlijk genieten van het Spaanse eten hier. Tapas, kaasjes, broodjes, bubbels……mmmmmmm
Moet eerlijk bekennen dat de officiele Pommery natuurlijk een iets meer afgestemd bubbel gehalte heeft maar de cava kan heel goed mee……
Ik heb inmiddels alweer een infuus laten aanleggen ☺

We doseren alles voor Mike. Morgen wil Jill koken en we bereiden hem langzaam voor om een potje te kaarten………


Donderdag 24.07.2014
Vamorgen naar de markt geweest in het dorp hier. Een echte Spaanse lokale markt. Er zijn hier voornamelijk Spaanse en een klein beetje Franse toeristen. Ze spreken nauwelijks Engels in de winkels, restaurants. Prima! Zo hebben we afgelopen week een soort bloedworst besteld die we ook weer hebben laten staan. De uitleg van het meisje was niet helemaal duidelijk. Wij kende het gerecht niet en hadden zoiets van ‘we zien wel….” Ach #nooitteoudeomteleren!
Verder een dag geluierd! Van de zon, de zee, en het strand genoten en van het dikke matras op mijn zonbedje ☺ en van elkaar natuurlijk….ahhhh….
Goh….heeft ooit iemand trouwens een bevroren cava fles trouwens ontkurkt???
Fles hadden we “even” in de vriezer gelegd maar vervolgens vergeten….
Ik zeg voor degene die willen ‘experimenteren’……..de moeite waard! ☺


De Epiloog van een kampeerliefhebber (door el directoro)
We zijn er bijna ……nog 1 zaterdag en zondag gaan we verder met onze reis. Ja het blijkt al dat deze week nog al een belevenis is geweest. Benicassim is een leuke spaanse badplaats met een fantastisch zandstrand en een heerlijke warme en glooiend aflopende zee, met een soort van Pullman strandbedden en hawaiiparasols. Kortom een Eldorado ‘om de hoek in Spanje’. Een klein probleempje waar ik tijdens het boeken al tegenaan liep……..er zijn nauwelijks hotels of appartementen. Allemaal tweede vakantiewoningen van lokale spanjaarden. Enige alternatief dat redelijk leek was een luxe bungalow gelegen op een resort, maar………..wat achteraf gewoon een camping bleek te zijn.
En dat hebben we geweten. Hier bekruipt je weer het ‘angstige nee ik wil niet terug naar mijn studententijd gevoel’. Wat bedoel ik precies? Een paar voorbeelden:
• samen met je buren eten omdat we zo lekker close op elkaar een plekje op dit kamp hebben: Diego donde esta aiolio? Waarop Diego mijn aiolo van tafel pakt terwijl hij bij Maria van bungalow 7 thuishoort. Maar ach alles went.
• al die mensen die s’avonds gezellig een sudokotje spelen,
• een kampbeul die om 23 uur langskomt om te zeggen dat je stil moet zijn
• een luxe bungalow, die dat waarschijnlijk ooit geweest is, dat luxe dan, maar die het nu zeker niet meer is
• aan de inventaris van de bungalow ligt het zeker niet, want die is er namelijk niet
• de wc en zeker de wc-bril zijn al een paar jaar afgeschreven maar ligt er nog steeds op; maar ja ik weiger om publiek te gaan, dat heb ik al een keer gedaan met douchen en toen vergat ik al van alles. Wie weet wat er gebeurt als ik naar dat openbare toiletgebouw ga……
• de geiser, ja daar zullen we het helemaal maar niet over hebben. Maar als je hier langer dan twee minuten met warm water wilt douchen dan heb je minstens de hoge technische school moeten doen om dat voor elkaar te krijgen
• en dan de naaste buren: links leek een beetje dooie familie die de hele dag voor de bungalow zit. Nou dat hebben we geweten: gisteren hebben ze elkaar bijna vermoord, wat een ordinaire bonje zeg. Vanochtend kwam de schoonmaakploeg om het resultaat van de muur af te schrapen. Rechts zaten wat jongeren die het echte campingritueel wat doorbraken. Maar om nu alle maaltijden van de dag te BBQ’n, dus ook het ontbijt is wel weer heel bijzonder.
• Verder valt het allemaal best mee……..het enige dat uit te houden is de wijn die uit de koelkast komt en………de airco, hoewel mijn moppies daar wat anders over denken. We laten de airco s’nachts aan omdat het anders net zo warm is als op de BBQ van de buren, maar mijn moppies staan s’ochtends op alsof ze op de noordpool gesplapen hebben. De een komt met een termopak naar buiten en de ander heeft een soort van isoleertenue aan.

Annemiek en de kids vermaken zich trouwens prima in dit oord. En er is nog iets heel aantrekkelijks na twee weken zoning Spanje. Ik slaap op de camping inmiddels iedere nacht met mijn eigen versie van Bobbie Eden. De haarkleur van mijn moppie is door de zon inmiddels net zo pornoblond als dat van die andere ster.
Kortom het was hier een fantastische week, maar ik denk dat we voorlopig uit gekampeerd zijn………





Vrijdag 25.07.2014/Zaterdag 26.07-2014
Tjonge jonge… de epiloog van de directeur…… echt niets kamperen……zijn bungalow is oke wat eenvoudig maar voorlopig hoeft meneer niet op een camping matrasje en niet de haringen in de grond doen. Om nog maar te zwijgen over de scheerlijnen en het afwasteiltje…..die ontberigen zijn er echt niet. Anyway morgen naar Zaragosa daar heeft el directoro een hotel voor 4 dagen geboekt, dus in de watten gelegd ☺
Vrijdag en zaterdag lekker op het strand gelegen. Het blijft zoooooo heerlijk om naar al die verschillende bikini’s, zwembroeken en lichamen te loeren.
Te lezen en naar muziek te luisteren…. En dan vervolgens weer een stuk langs de vloedlijn te lopen waar wij natuurlijk bekeken en bekommentarieerd worden…..
Gisteren trouwens een stuk van de Via Verde gelopen die hier ligt.
Waar vroeger een boemeltrein reed is nu een prachtige fiets/wandelroute langs de kust. www.viaverdes.es

Genoeg over afgelopen week geschreven op naar Zaragosa morgen ☺