Montréal

Woensdag 19 juli 2017
Oké weer lekker 7:15 op want we laten ons niet foppen om weer te gate crashen.
We hadden de vlucht van 12 uur naar Montréal, 2 uur van te voren bij een binnenlandse vlucht leek ons meer dan ruim voldoende. 8:15/8:30 wegrijden…. Erg ruim gepland allemaal met een uur rijden. Zelfs een half uur ruimte om de auto weg te brengen. Nou nou poe poe…we leren!
Waren het niet dat op de map van onze rode reisleider voorin de Détour niet stond aangegeven.
Ze zijn met een andere aanrij weg bij het vliegveld bezig maar die was nog niet helemaal af.
De Détour die we vervolgens moesten nemen was een ruime 30 minuten…… daar ging de ‘speling’
We zaten ons alweer enigszins wat druk te maken in de auto….. vervolgens bij de autoverhuur aangekomen, ingecheckt, koffers afgegeven en door de douane. Dit laatste ging vervolgens allemaal in 15 minuten……
Coffee time!
Taxi genomen na een rustige vlucht van 4 uur en op naar het hotel Bonaventura om de tassen te droppen. De stad in en we zijn bij een pizzeria uitgekomen waar het Italiaanse temperament en het bijpassende geluidsniveau op hoge hoogte waren gebracht! Geweldig! De tafeltjes stonden zo dicht op elkaar dat je cosy werd met de buren. Twee dames links van Mike wilde wel alles van hem weten…. gaven hem de tip van het festival mee. Daar zijn we idd gaan kijken, hoe vallen we hier nu weer middenin? Hoe krijgt de reisleider dit weer voor elkaar? Een gigantisch festival van 3 weken met theater, muziek, podia over een stuk van de stad, standup comedians, straatartiesten en overal foodtrucks. Wat een mensen, wat een gekkigheid, wat veel te zien! Ik wist dat Montréal 2 talig was maar het is veel meer Frans georiënteerd. Alles staat in het Frans met een kleine Engelse vertaling eronder. De mensen spreken je ook eerst in het Frans aan en als ze merken dat je Engels spreekt gaan ze pas daarop over. Wel leuk dat mijn huis tuin en camping Frans hier nog van pas komt. Alhoewel we hier natuurlijk overwegend Engels spreken.

Donderdag 20 juli 2017

Eerst eens wat ontbijt gaan zoeken in de stad. Jill wilde graag haar oatmeal hier. ( haar enige echte verslaving op Jasper na dan ;) We liepen een Tim Horton binnen en nu is dat niet de meest gezellige ontbijtplek maar ze hadden oatmeal. Bij Jill haar bestelling gaf het wat zware meisje een brul naar haar collega om te vragen of de oatmeal nog ‘goed’ was…. Dat was het teken ‘opletten’ voor mij. Vervolgens opende zij een niet te beschrijven pot waar de randen waren dicht geklonterd . Voor zij wilde opscheppen hebben wij vriendelijk beleefd bedankt en zijn doorgelopen naar Van Houtte aan de overkant waar we sowieso al van plan waren de koffie te halen. We zijn naar de Baselique Notre Dame gelopen waar we even in de rij stonden om binnen te komen. Ik weet niet wat het is maar ik heb iets met kerken. Toch ergens ver mijn protestants gedoopte achtergrond denk ik ;)
Nu heb ik daardoor al heel veel verschillende kerken aan de binnenkant gezien maar deze staat echt op nummero uno! De binnenkant is echt niet te beschrijven. Het altaar is zo imposant dat het lijkt of je met alle sierlijkheden, kleuren en verlichting naar een kasteel in Euro Disney kijkt. Je blijft kijken naar alle afbeeldingen, en tierelantijnen. En zo inmens groot! We hebben de rondleiding gedaan waarbij een gids ons vertelde oven de geschiedenis en de gelijkenis met de Notre Dame van Parijs (die er niet was). Erg interessant!
Vervolgens zijn we Chinatown ingelopen waar in een straat een markt was, producten op de tafels all made in China! Vervolgens in een Dim Sum restaurant geluncht en even terug naar de Notre Dame gelopen. De gids raadde ons aan om even terug te komen tussen 1430 en 1530 om naar het imposante orgel te komen luisteren. Tja en nu we toch in de buurt zijn….. Even met de tickets gezwaaid en we mochten door. Was inderdaad imposant. Van ‘singing in the rain’ tot Bach…. Na een goed kwartier hadden we het wel gehoord en zijn we na weer zo’n 12 km in de benen te hebben maar uitgeteld in het zwembad en de hottube gaan liggen. ‘S avonds naar de stad om wat te eten en naar het festival waar we weer bijzondere optredens hebben gezien.
Een straat artieste Becky Hoops was wel erg leuk. Zij stond in een zwembad met bloemen badmuts en zwemvliezen aan en kon met 20 hoepels tegelijk hoelahoepen. Vervolgens pikte ze een Chinese jongen uit het publiek die in haar optreden de Sjaak was. Ze deed het op zo’n humoristische manier met veel grappige opmerkingen en woordgrappen dat je bleef kijken. Voornamelijk Engels maar af en toe schakelde ze over in het Frans. Daarna nog een optreden gezien van mannen en vrouwen in hele rare alien-pakken die Soul muziek maakte. Lekker om te luisteren maar raar om naar te kijken. Ze kregen aan het eind van hun optreden wel iedereen mee uit het publiek om te dansen, de sound die ze brachten was goed!


21 juli 2017
Vandaag zijn we relaxt in het zwembad begonnen. Broer gefeliciteerd met je verjaardag! Na de lunch hebben we fietsen gehuurd. De eigenaar van het lunchtentje had trouwens alle aandacht van Mike. De man was ook een koffie liefhebber en het gesprek was op gang. De jongen achter de toonbank wilde ‘zijn’ koffie even laten proeven en maakte een door hem bedachte espresso variant. Leuk gevonden, lekkere smaak tenminste als je suiker in je espresso hebt ;) Wij niet…… maar hij deed een laagje suiker tussen de gemalen bonen in het koffie pistool en liet hem zo door druppelen.
Op de fiets zijn we vervolgens naar de Marche Atwater gegaan waar een overdekte en buitenmarkt was met veel lokale producten. Over de brug naar het eiland.
één eiland mocht je niet op omdat ze voor de band Metallica het een en ander aan het voorbereiden waren. By the way, het schijnt dat Ed Sheeran ook in de stad is hier en en concert geeft. Ik heb hem nog niet zien lopen. Rond 16:15 hield het op met zachtjes regenen. Het leek fucking Nederland wel! Fietsen door regen en wind. Toen we aardig waren natgeregend, een kijkje binnen in het casino hebben genomen ( nee niet gegokt) zijn we naar een Science Center gefietst. Dat ligt in het Parc Jean Drapeau. Hier zijn iedere dag activiteiten. van Western dagen tot Bubble Party’s (wat het ook moge zijn?) In dit Science gebeuren wat Biosphere heet om 1645 wat doorweekt aangekomen op zoek naar n koffie tentje binnenin om even te drogen… was er niet….
Hier zijn tentoonstellingen, foto’s en activiteiten die allemaal te maken hebben met de biosfeer. Dit bestond trouwens 50 jaar want het is ooit opgezet voor de Expo van 1967. Om 1700 uur sloot de boel daar dus moesten we verder op de fiets.
Gelukkig hield het op een gegeven moment wel op met regenen en hebben we volgens Mike de ‘Bridge of Death’ getrotseerd. De Pont Jacques Cartier. Was wel een dingetje om deze te befietsen. Sowieso is fietsen hier in Montréal een dingetje. Nu zijn wij aardig wat gewend (lees fietsen in een grote stad) maar dit slaat echt alles. Ja er zijn stukken fietspad maar op deze fietspaden word je ingehaald door nog gevaarlijkere MAMIL’s op racefietsen dan bij ons. (Middle Aged Man in Lycra) Na de brug sloegen we ergens rechtsaf waarbij we door een wijk kwamen waar je eigenlijk niet uit wilt komen…… dat zie je, dat voel je, dus dat weet je! Politiemannen die ergens aan de deur stonden bij een wat bloot en vaag uit zijn ogen klinkende man. Motoren die horizontaal geparkeerd waren en prullenbakken die niet gebruikt werden.
Ik zeg doorfietsen maar! Om 1800 de fietsen ingeleverd en gauw een flinke pint besteld om op te drogen in het naastliggende café.


Zaterdag 22 juli
Voor de verandering zijn we weer in het zwembad begonnen. Althans Jill en ik dan. De mannen zijn de auto gaan ophalen en kwamen later aanschuiven. Na de lunch zijn we naar Parc du Mont Royal gelopen. Mijn god…dacht ik dat we wel trappen genoeg gelopen hadden in Banff kwamen er nu nog 475 aan om naar boven te komen om het mooie ansichtkaarten uitzicht te zien.
Maar dat was het wel! Je komt ietwat hijgend boven maar kan dan in alle rust herstellen tijdens het bewonderen van het uitzicht. Vervolgens zijn we door Rue Saint Denis naar beneden gelopen. Hier kwamen we in Quartier Latin (je leest….alle (straat)namen zijn in het Frans niet iedereen spreekt het zelfs en sommige horeca mensen halen hun collega erbij. WAT? Je werkt in de dienstverlening, krijgt gasten, toesisten uit alle delen van de wereld. Frans je moedertaal oké maar op zijn minst spreek je toch wel Engels? Ik snap het niet!)
Vervolgens wat gegeten in China Town, door naar het straat Festival Just pour Rire. Kijken wat er nu voor een optredens zijn. Nu een aantal travestieten zien optreden, was grappig. Door een winkelcentrum teruggelopen waar we nog een fonteinen/licht show hebben meegepikt. Toen we terug naar het hotel liepen kwamen we langs het gebouw van de Olypische Spelen, denk dat daar een stuk van het Comité gevestigd zit. Beneden voor het gebouw staat een kunstwerk wat de Olympische vlam voorstelt. Ik had het niet eens door maar onze Einstein wees ons erop. S’avonds is het rood verlicht. Mooi bedacht (het leek de Strip bij Las Vegas wel). Vervolgens liepen van boven naar beneden van het gebouw de olympische kleuren verlicht in de kleuren van de ringen. Bij terugkomst in het hotel zwaar gesloopt op bed gevallen.