the Big Island deel 2

Dinsdag 2 augustus 2011
De berg op en naar de Kona Coffee plantage gereden genaamd “Hula Daddy”. Wat een ontvangst. Een kleinschalig huis met een gigantisch uitzicht naar de zee en over de plantages. Ontvangen met verschillende koffies om te proeven en met zijn vieren een rondleiding gekregen. Er werd uitgelegd dat er verschillende Kona (grotere stad hier) koffie soorten waren maar dat zij de Awardwinning waren. Alleen de allerbeste bonen werden hier gebruikt en moesten aan verschillende eisen voldoen. De koffiebessen die geplukt werden moeten volrood zijn en mochten nergens een groen en of bruin plekje hebben. Hadden ze die wel dan kwamen ze in de B-bak. Ook Kona koffie maar die werd verkocht en werd gebruikt bij andere bonen van andere plantages. Handgeplukt en één voor één bekeken. Daarna gedroogd (op verschillende manieren verschillende tijden) dit was blend afhankelijk. Vervolgens werden ze langzaam een aantal graden verhit en hoe meer verhit hoe meer “dark roasted” de boon, dus hoe verschillend de smaak. Ze liet zien hoe de bonen geplukt werden en we kregen een rode rijpe koffiebes te proeven. Smaakt niet naar koffie maar smaakt heel zoet en de boon heeft een suikerachtig laagje. Het hele proces gebeurt hier dus handmatig en ze stellen hoge eisen aan de bonen vandaar dat de koffie hier best prijzig is. Om een pond mee te nemen betaal je 34 dollar. Ach pondje mee, espressokopjes mee en een leuke koffiezak om in te lijsten voor in de keuken. Na zo’n gratis rondleiding en zoveel aandacht kun je niet zo maar de deur uit. www.huladaddy.com
Doorgereden naar Kona om te lunchen en daarna door naar het strand.
Wist je trouwens dat je in de ene supermarkt je PASPOORT! nodig hebt om een hoestdrank te kopen? Nee, een rijbewijs daar nemen ze geen genoegen mee. Ze moesten een paspoort hebben! Ja, die heb ik natuurlijk altijd bij me als ik in de supermarkt loop…….Ik kreeg het echt niet mee, lief geglimlacht maar er zat een dame achter de kassa, had geen zin. Aan de andere kant zat een Vitamineshop ( met wel 2000 potjes en pilletjes…….en daar kreeg ik het zo mee, geen ID, niets, snap ik het nog?
Ben hier trouwens nog steeds erg in mijn element met al die tropische bloemen, verschillende palmen en geurende struiken……..
S´avonds nog een duik genomen in het verlichtte zwembad en de maan was goed te zien tussen de duizenden sterren.

Woensdag 3 augustus
Zo een dagje strand op Hapuna Bay. Een dag niet “gebodyboard” is een dag iet geleefd op Hawaii. Wolken, blauwe lucht, warme wind en lauwe zee. Waanzinnig, met deze condities wil je toch niet meer terug, laat de tijd maar even stilstaan en laat mij met mijn boek en stoeltje in de zee zitten waar ik af en toe een lauwe watergolf over mijn benen krijg mmmmmmm…….Hoewel je ook op het strand kan zitten met eerst een half uur regen en wind, waarbij het in de zee dan warmer is dan daarbuiten.
Daarna houd de regen op en zie je de grijze wolken snel wegdrijven. Dan kan het op het ene moment in de zon bloedheet zijn waarna je op het andere moment kan wegwaaien en gezandstraald kunt worden. Het blijft een bijzonder klimaat.
De mannen hebben trouwens in de zee een flinke schildpad gezien. Nee niet zo’n waterschildpadje thuis in zo’n bak maar een schildpad van ruim een meter (je weet hoe mannen vissen vangen). Was zo’n twee meter bij ze vandaan in de zee…….
S”avonds hebben we een Hula demonstratie gehad met Hula meisjes van 4 tot een jaar of 14. Waren van een Hula school ofzo en beelden de geschiedenis van de dans uit in verschillende Hula tenuetjes. Schattig!

Donderdag 4 augustus
Gisteren een dag strand dus de hoogste tijd om weer iets te gaan ondernemen.
Op de een of andere manier kunnen we toch niet lang stilzitten. Ja en veel te leuk om ook eens aan de andere kant van het eiland te kijken. Aan de andere kant is een enorme waterval waar we naar toe gereden zijn. Was wel een rit vaan 1 1/2 uur maar meer dan de moeite waard. Hoe hoger je op het eiland komt hoe groener, en ook aan de nadere kant is er een heel andere natuur. Het is veel groener, geen lava te zien, enorme stukken bos, woud en groen.
De waterval kon je zien door een route te lopen van zo´n 20 minuten. Toeristisch, ja maar goed te doen het was verre van file lopen. Hier en daar wel even stilstaan om niet door het foto of film beeld van een Japanner te lopen. Verder nog langs de Waipió Valley gereden met gaaf uitzicht. De plaatsen hier hebben echt de meest waanzinnige en exotische namen. Honokaá, Waimea, Laupahoehoe, Kapaáu, en zelf zitten we aan de Waikoloa Coast. Je snapt tegen de tijd dat deze kaartleester de naam uitgesproken heeft om de afslag te nemen we er al voorbij zijn.
Golfbanen heb je hier trouwens ook te kust en te keur. Evenals in de hele streek in the USA waar we geweest zijn. Een paar kilometer rijden en je kwam er wel een tegen. De greenfees zijn hier trouwens best hoog. 100 dollar pp en dan zou je nog je set etc. moeten huren. Duur rondje met zijn vieren. Op Hawaii hebben ze de meest exotische namen voor de clubs maar ik geef toch de voorkeur aan een baan die ik in Napa Valley gezien heb: “The Cardonnay Valley Golfclub“….….inschrijven maar!

Dit was trouwens het laatste verslag. Vrijdag en zaterdag nog even strand en dan gaan we zondag de reis naar huis maken. Geen blauwe zee meer, geen zon, wolk, warm windje, peanutbutter ice cream, frappocino´s en de verslavende skinny vanille latte bij de Starbucks, geen foute mannen meer in Hawaaishirts Jammer, MEER dan jammer!!!!!!!!!!!!!!!!! Maar gelukkig hebben we de foto´s nog, slechts 1284! De ruwe versie, moet ze nog uitzoeken. Eerst vliegen we terug naar Honolulu, dan SF en vanaf SF richting Amsterdam. Met hier en daar wat wachten en tijdsverschil zijn we dinsdag weer thuis. We vonden het leuk dat jullie ons gevolgd hebben en leuk om de reacties steeds te lezen. (en dat doen we na dit verslag nog steeds hoor…..)
We houden wel contract met het ophaalfront thuis. We zijn benieuwd naar al jullie vakantie verhalen. Een voordeel, wij hoeven lekker niets meer te vertellen en zijn een en al oor bij een lekker wijntje! Hier is de flipflopwijn en de barefoot wijn Heeeel goed te doen. Ik ga thuis eerst eens kijken bij de Sligro! Zoniet dan kan ik mijn wijnvriend daar een paar leuke suggesties doen.
Tot slot nog even een staande ovatie, complimenten, bloemen en alle lof voor onze fantastische reisleider!!!!!!!!

Heel veel liefs van ons, tot gauw!