Torquay, Geelong en Melbourne

Woensdag 17 juli 2013-07-14

Na 10 uur vliegen, dus een dag reizen,wat een dagvlucht was en weer reuze mee viel qua tijd, stond Joop op Geelong op ons te wachten. 3 kwartier te laat dat wel maar ik waande me in Hello Goodbye…….yehhhhh bij aankomst stond daar gewoon onze Aussi oom daar om ons op te halen.
Tijd 2 uur vooruit gezet en het was hier nu 2300 uur. 1 ½ uur rijden naar Torquay, waar Joop woont. Vanaf het moment dat we Joop zagen tot gisteravond dat we afscheid namen is hij niet gestopt met praten ;) Om 00.30 uur bij aankomst in het huis nog even een wijntje met hem gedronken en toen richting bed. De volgende ochtend om 800 uur uit de veren en vanaf het ontbijt al in de watten gelegd. “What would you like for breakfast?” Voor de mannen stond Joop eieren met spek te bakken, de dames zaten aan de muesli met fruit. Potje groene thee en lekker relaxt. Alles biologisch hier. Stel Joop heeft iets niet in huis en je zou er per ongeluk naar vragen….hij gaat het zo halen voor je. Marquerite intussen ook geknuffeld bij het ontbijt en we voelen ons hier meer dan welkom. We mogen Australie niet verlaten voor we een crumpet hadden gegeten dus die ging er meer dan in. Een soort zoete wafel met gesmolten (biologische honing ;) en boter. Mierzoet maar lekker.
Dus crumpet:check
Joop en Marquerite wonen 100 meter van het strand dus eerst een wandeling langs het strand gemaakt en daarna door het stadje met lokale uitleg en info natuurlijk.
Vervolgens gingen wij met Joop op stap en Marqueite zorgde voor de boodschappen. Het blijft fantastisch Joop te horen praten. Haags en Australisch door elkaar met een Nederlandse grammaticale volgorde. De uitdrukking ‘they look after you’ vertaalt hij dan ook steenvast met ‘they kijken achter je’. Ach wij weten wat hij bedoeld en J en M keken beide heeeeel goed achter ons ☺
Vervolgens met Joop naar Portarlignon gereden, een uitkijk naar Melbourne wat aan de overkant lag en overall vissers. Naar Queensclif de vuurtoren geweest en daarna aan de borrel thuis. We kregen Australische lam met rozemarijn te eten met geroosterde groente (pastinaak, pumpkin, boontjes en peultjes) Koken kunnen deze 2 wel. Maar dat kwam natuurlijk ook omdat ik de boontjes gedopt had met een glas Australische Chandon naast me ;) Een Australisch zusje van de Moet en Chardon. Met Joop en Marquerite valt er geen minuut stilte, of het nu over de lokale groente, het biologische eten, de politiek of Nederland gaat. Het is wel even wennen om de hele dag Engels te spreken ook als het over je werk gaat en je legt het een en ander uit maar ach , ik droom nu in het Engels ☺
Lekker het mandje ingegaan. Jill had haar eigen kamer, wij ook en Yves lag in een overloop beneden. Badkamer ook voor ons alleen dus dit is echt beter dan welk hotel dan ook.

Donderdag 18 juli 2013
Vroeg uit de veren, er valt geen minuuut te verliezen hier. Om 900 uur zaten we in de auto met Joop voor de Great Ocean Drive. Eerst even langs Bells beach waar met Pasen duizenden mensen zijn om surfwedstrijden te bekijken. Het is zo druk dat ze bijna bij Joop in de straat parkeren…..strand was nu natuurlijk echt niet bijzonder, niets te doen maar het idee was leuk. Volgens Joop kunnen we weer het land niet uit zonder kangaroes te hebben gezien dus reden we naar zijn golfbaan waar deze buideldieren als konijnen op de Rijswijkse rondlopen. Werkelijkwaar ongelofelijk, je slaat gewoon om deze dieren heen op de hole. 4 man op de hole en iedereen loop tom die dieren heen.Volgens mij hebben ze ballproof kangaroes hier ;)
Kangaroes:check
Dus na 50 (geintje )foto’s aan de Great Drive begonnen. Pffffffff dat was niet niets zeg, wat een stuk rijden was dat. Tja weinig tijd dus we wilde de 12 apostelen aantikken en weer terug. Koffiestop in Lorne een kustplaatsje. Vervolgens door de stromende regen verder gegeten en onderweg een pie gegeten. Volgens Joop: pie…….check!
De Great Ocean Drive schijnt volgens de boeken de mooiste drive te zijn op de wereld. Ik weet het niet hoor, het was natuurlijk prachtig maar er gaat echt nog niets boven de

Door het binnenland terug gereden……nu zat ik voorin naast Joop. Man, na 6 uur rijden vielen mijn ogen een paar keer bijna dicht….pffff…ik had het wel gehad. Joop vertelt zoveel dat je er ook bijna niet tusenkomt…dus ik had echt luciferstokjes nodig ;)
Maar wel weer superleuk om zijn verhaal te horen hoe hij als 22 jarige hier naar Australie is gekomen.
In Torquay nog even garnalen gehaald voor die avond en ik was blij dat ik ‘aan de wijn ‘ de groente mocht schoonmaken. We namen hier ieder zo onze taken ;) Jill en Yves waren het dishwasher team (easy hoor met vaatwasser) en Mike euhhhh tja wat deed Mike eigenlijk ?

Vrijdag 19 juli 2013
Na het ontbijt heeft Joop ons naar Geelong gebracht. Idee was 2 dagen Melbourne en dan zaten we dichterbij. Maar tegen de tijd dat we in Geelong waren in ons George Clooney hotel. Man, man de tijd heeft in dit stadje stilgestaan. Werkelijk! Manuel was er in vrouwelijke vorm voor de koffers en alles kraakte en piepte waar je liep. Maar wel reuse gastvvrij hier in het oudste hotel van Geelong. De trein naar Melbourne deede er vanuit hier 5 kwartier over en we hadden uitgerekend dat we strak 2 uur Melbourne hadden om vervolgens weer terug te moeten omdat we bij een wedstrijd gingen kijken van de Geelong cats, Australisch voetbal. En daarvoor gereserveerd hadden bij Club Geelong Cats om te eten. Dus we zijn het enige moderene in Geelong geweest, het shoppingcenter. Met regen toch het meest efficiente om te doen! In de haven warden we ook weggespoelt dus geen gein om daar rond te lopen.
De wedstrijd savonds was we een belevenis. Wat een gevecht, letterlijk en figuurlijk om die bal zeg. Duwen, trekken, slaan, aanvallen, rollebollen op het veld op een kluitje….het gaat er hard, snel en wild aan toe. En dat veld staat vol!!! 36 spelers van 2 teams, 6 scheidsrechters en 4 mannen in het geel die het veld op en af rennen. Het duurde even dat wij snapte wat die mannen nou deden. Maar dat waren de coaches die het veld op mogen rennen ‘de runners’ Bij iedere club 2. Tjonge jonge het gaat er hard aan toe op zo’n veld. Harder dan rugby geloof ik. Ben trouwens blij dat ik de was niet hoef te doen van die gasten. Ze zien er niet uit na zo’n potje…..ik zeg potje……4x een half uur is een aardige pot.

Zaterdag 20 juli
Hier kan ik lekker kort zijn. Met de trein naar Melbourne die niet naar Melbourne reed maar we met bussen warden gebracht door onderhoud aan de rails. Lijkt de NS wel!
Hier en daar gebouwen gezien die Joop (mee) gebouwd heeft en gewinkeld. Hier regende het de hele dag dus er was weinig gein aan Melbourne. Misschien kwam het door de regen maar wij vonden er eigenlijk weinig aan.
Om 18.30 afgesproken bij Lamaros.com in Cecilstreet waar wij waren uitgenodigd door Joop en Margarite voor een ‘familydinner’ met Mike zijn 2 neven plus aanhang en Ruby de bijna 10 jarige kleindochter. Dat was echt heeeeeeeeeeel erg leuk. Hele leuke open, gezellige en geintresseerde mensen. Het was echt jammer dat de avond voorbij was.
En volgens Joop moest ik de wilde barracuda eten voor ik Australie verliet dus:check!
We hadden wat cadeautjes meegenomen voor de neven dus dat sloeg in. Voor James hadden we (hij is muziekleraar op een highschool Haasche muziek van o.a Anouk meegenomen. )Dus Anouk mocht je doorbreken hier……...geen dank ;)