hervey bay & Airlie Beach (=heaven beach!!)

#4 Vrijdag 26 juli 2013

Allereerst….Hans, de ruitenwissers gaan nog regelmatig aan, als we links af gaan steek ik voor de zekerheid ook mijn arm uit het raam ;)….. enne Marjon en Annet……..waar het hart van vol is…ik schreef inderdaad George Clooney, ik bedoelde John Cleese van Fawlty Towers……..

Reisdag van Caloundra naar Hervey Bay. De kustweg genomen voor een dikke 175 km. Via Noosa, nee dames hier komen de armbanden niet vandaan. We hebben het onderzocht maar die komen volgens ons gewoon uit Amsterdam. Geen Noosa armband te vinden in heel Noosa…… Noosa Heads was trouwens chiquer, meer van deze tijd. Hier zaten de Hugo Boss en de Karen Miller winkels. Noosa National Parks ook even aangetikt. We hadden de hoop hier koala’s te zien maar helaas, die sliepen denk ik ;)
En dat doen ze 20 uur per dag dus ik zal er niet ver naast zitten.
We hadden de mogelijkheid om verschillende routes te lopen hier. We hebben gekozen voor degene die we aankonden; 25 minuten ;) Haha..we waren de enige die deze route liepen. De rest liep met goede wandelschoenen de routes van 3 of 4 uur. Tja daar hadden wij geen tijd voor…..we moesten ook redelijk op tijd in Hervey Bay aankomen. Maar wat kun je lachen in een 20 minuten walk. Jill schrok bij ieder geluid wat ze hoorde (tis ook zo’n natuurtiepje) en volgens haar konden we net zo goed het Haagsche Bos gedaan hebben bij wat vochtig weer. In ieder geval: seen it, done it, walk it en where there.
Via Gympie naar Hervey Bay…..We zaten in het Pepper resort, erg humor (met de Salt bar ;) Hoe komen ze erop?
Een echt super, leuk appartement wat Mike 4 dagen geleden heeft geboekt met onze gewijzigde plannen. Hoe krijgt hij het voor elkaar? Bubbelbad erin, uitzicht op zee. 2 zwembaden met ligbedden. Geweldig, ik zeg we blijven 2 weken, oh nee dit is 2 nachten! Naar de haven gelopen, we wilden info over Frasier Island, maar dit was al dicht. Voicemail ingesproken maar zonder resultaat. Morgen vroeg maar even langs.

Zaterdag 27 augustus
Volgens Joop moesten we Frasier Island maar overslaan i.v.m. de wilde dingo’s. Volgens ons viel dat allemaal wel mee. Maar met alle info uit de boeken en de bookingsshops kon je het eiland lastig alleen doen als je een retour boottocht kocht, of je moest een 4x4 hebben, want alleen daar mocht je he eiland mee op. De excursie die prijstechnisch het beste paste….dat was van 70 dollar pp. (de volgende excursieprijs was 199 dollar pp) Hier ging je mee naar de overkant en kon je 3 uur bij een luxe resort blijven om gebruik te maken van het zwembad en een kano. Verder zag je niets van het eiland. Tja dat vonden we wat zonde omdat we zelf 2 prachtige zwembaden tot ons beschikking hadden. Boek je alleen een bootticket dan kwam je ook uit bij dat resort en kon te voet verder weinig op het eiland.
Dus…..lekker aan deze kant gebleven, wat winkels gedaan, koffie gedronken, een picknick op het strand gedaan. JAAAAAA…..ons eerste 2 uurtjes strand deze vakantie. Jassen konden thuis blijven! Korte broeken gingen aan! Vervolgens in het zwembad gelegen hier (wel heel erg koud…)en Mike gaat nu voor het eerst op vakantie koken. Voor een ieder die hem kent; koken vind hij leuk maar op vakantie ga je uit eten, het verwende nest ;) Maar wel ‘n heel lief verwend nest hoor ;)
Na wat aandringen van ons staat hij nu een heerlijke spaghetti te maken met verse spullen erin.
Ik moet zeggen dat koken hier (bijna) net zo duur is als uit eten. De prijzen in de supermarket zijn heftig. Een blikje olijven is hier 4 dollar, geraspte kaas 125 gram 6 dollar, appels 1 kg 6 dollar en een pak muslie 7 dollar. Een stuk Tasmanische Brie of Camembert 10 dollar. Het ligt er wel aan waar je het haalt. De grote supermarkten zijn buiten het centrum waar je met de auto naar toe moet, de Coles of Woolworths (Woolies hier in de volksmond). Je hebt daar meer keus, meer merken en kan dan ook voor een goedkoper merk kiezen. Ook de drank is vrij prijzig. Zelfs de koffie. Een cappuchino is 5 dollar. Koffiebonen in de supermarket staan vanaf 29 dollar een kilo. Wijntje van 7, 8, of 9 dollar en dan doe je niet eens gek. 1 Australische dollar staat ongeveer voor 75 euro cent.

Zondag 28 juli 2013
Reisdag van Hervey Bay naar Yeppoon. Hier hebben we een tussenstop van 1 nacht omdat we in een keer Arlie Beach te ver vonden. Mike had hier een soort Bed en Breakfast geregeld, prima voor 1 nacht, we hadden alleen geen idee waar we terecht kwamen. Wat we wel wisten is dat we 2 slaapkamers en een badkamer hadden.
De reis was nu 350 km. Waar we vervolgens 6 uur over gedaan hebben. De Bruce Highway klinkt een stuk aangenamer dan dat hij was. De 350 km ging over een soort provinciald weg. De weg tussen Zoeterwoude en Alphen is zelfs beter. Deze Bruce had alleen een stippellijn in het midden, een baan heen, een baan terug. Dus daar waren de campers, sleurhutten, opa’s die 70 reden……..en niet te vergeten om de 50 km roadwork waarbij heen en weer verkeer over 1 baan werden geleid. Kortom……we reden tussen bossen, velden, hier en daar een golfbaan met kangaroes. En vooral heel veeeeel ‘plangaroes’ langs de kant van de weg. Erg zielig al deze ‘platte kangaroes’ levenloos te zien liggen.
Onderweg een home made pies saloon tegen gekomen en onze lunch mee gedaan. Betaalde je voor een pie bij op de Great Ocean Drive nog 9 dollar, het waren er nu 5. Valt af en toe weinig over te zeggen die prijzen, die Aussies doen maar wat heb ik het idee.
Vervolgens in Yeppoon aangekomen bij Cherie waar Mike mailcontact mee heeft gehad. De deur gaat open en we staan midden in hun woonkamer. George (de man des huizes) keek tv en stelde zich ook voor. Cherie liet ons onze kamers zien. Die in hun huis grensde aan de woonkamer!!!!!! Niets geen afgesloten ruimte…..????Van mijn part lagen we naast de garage maar dit was wel ff strange……. Koffers neergezet en vervolgens Yeppoon in gegaan. We zaten in de auto en kwamen niet meer bij. Ach we zouden wel zien…….
Wat gegeten en terug naar Cherie en George. Cherie zette heel lief voor Jill en mij en Mike heeft ze verleid met ‘home made botteled beer’. Ondertussen aan de keukentafel gezeten en gekletst en ondertussen stond er een finale aan van een soort ‘ het Blok’ waar huizen worden verbouwd. De tv was niet te missen in de woonkamer……….tjeee deze besloeg zowat de muur van 3 bij 4. Onze Cherie was zeer gastvrij, alles kon alles mocht en vond het wel gezellig dat we er zaten en zat op haar praatstoel. George werkte bij de mijnen en bestuurde een giga truck om de boel (kolen) af te voeren. Foto’s werden er gelijk bijgepakt en ja hoor George stond naast zijn truck en was zo groot als de helft van zijn truckwiel. Nee en niet omdat greorge zo’n klein opdondeetje is. Onze Cherie lag er nu even uit bij de mijnen maar had de hoop ook weer snel op de truck te kunnen. In de tussentijd ontving ze dus gasten zoals wij. We kregen gelijk een video van dochterlief te zien die als “Ariel” in Japans Disneypark werkte. En ook als cheerleader half bloot in verschillende tijdschriften stond. Bier op thee op, naar bed maar……..voor we alle trouwfoto’s ook te zien zouden krijgen…….

De volgende ochtend (maandag 29) stond er een prima ontbijt klaar en Cherie schoof aan met haar koffie. We hebben haar Lemon Kurt geproefd op toast en waren weer een ervaring rijker. Om 8.45 weer in de auto en op voor de volgende 500 km naar Arlie Beach. Deze rit was hetzelfde als gisteren behalve dat we constant militaire kolonnes voor ons hadden die de snelheid niet hadden uitgevonden. Het was qua natuur wel een leukere, afwisselendere rit dan gisteren. Suikerriet, suikerriet, suikerriet en suikerriet.
Je denkt door een dorpje heen te komen, je ademt een keer ben je er weer voorbij, Er valt echt niets te beleven onderweg. Koeien, velden, suiker, en je rijdt weer over een creek heen. Die ze hier allemaal hetzelde noemen. The 6 miles creek, the 7 miles creek etc etc. De borden langs de kant van de weg zijn trouwens veel belovend:
‘Survive this drive’
‘Still a long way to go kids’
‘Are we there yet?’
‘Take a rest and refresh’
‘Break the drive, stay alive’
‘How long to go Dad?’

Je krijgt toch vertrouwen steeds deze borden leest ;) De plangaroes waren vandaag niet te tellen, we zijn gestopt……en te zielig. Deze 500 km in 6 ½ uur afgelegd dus viel reuze mee. In Arlie Beach aangekomen en wat vreselijk, hebben we weer uitzicht op zee met dit keer op 50 meter aan de overkant van de straat een klein strandje. Ik zeg we blijven hier een week of 3……oh nee dit keer 4 nachten….!

Dinsdag 30 juli 2013

Echt het uitzicht vanaf onze B&B wil je niet loslaten, hier wil je de rest van je leven mee wakker worden……laat mij maar weer hier! Ik kijk op een superblauw water, groene bergen, klein strand en een kleine haven. We hebben eerst de Bicentennial WalkWay Abel Point Shingley Beach Cannonvale walk gelopen langs het water. Een hele mond vol maar we waren er ook vol van. Leuk aangelegd! Over bruggetjes, stenen, door een kleine haven, langs joggers, skaters…..een geweldige route met veel mooie foto momenten. Het was nog warm ook in de zon. Blijft gek dat het hier winter is. Maar……hier lopen ook de Aussies op slippers en met korte broeken. Na de wandeling bij de Coles lunchspullen gehaald en daarna naar de ‘hoofdstraat van Airlie Beach hier gelopen. Veel surfwinkeltjes, kledingwinkeltjes( maar van die mode moet je het niet hebben hier….) Rip girl en Billabong zijn de merken die hier vandaan komen. Volgens mij wel iets goedkoper dan bij ons, ik weet het niet zo goed. In veel restaurants bestel je je eten bij de kassiere, je rekent af geeft je tafelnummer door en het staat niet lang wachten op je tafel. Bij de bar haal je je drinken en dat reken je daar weer af. Dat kun je gelijk meenemen. Dit bestelsysteem komt veel voor. Zelfs als je 2 cappuchino’s bestelt. Verder zijn we getuige geweest van de eerste aflevering van het nieuwe seizoen Big Brother hier, Australie smult ervan.

Woensdag 31 juli
Het blijft toch leuk om via whatsapp contact met ‘thuis’ te hebben. Zo weten we weer wie er wanneer op vakantie gaat en heb ik nog een leuk gesprek met Anouk over de ‘crumpets’ waar Yves aan verslaafd is.
Vandaag op aanraden van de eigenaresse van dit B&B naar een mooi strand gereden waar een super restaurant is. Leuk voor de lunch dachten wij. Mooie route er naar toe maar toen we daar na 45 minuten aankwamen moesten we een onverharde weg op van een kleine 4 km die ons naar het aanbevolen resort zouden brengen. We begonnen vol geode moed maar met de heftige helingen hadden we toch wel het idee dat we een 4x4 nodig hadden. We zijn maar omgekeerd, vonden het risico te groot om vast te komen zitten en dat de stijle hellingen niet voor ons waren weggelegd en de tekst die op de papieren van de huurauto stond: DO NOT DRIVE OFFROAD! Wel aan een idyllisch strand gezeten, met de voetjes door het water gelopen en heel veel levende schelpen, kleine, dunne waterslangen, waterslakken en koraal gezien. Heel erg mooi en weer veel foto’s…….
Terug bij Arlie Beach hier op een prachtig aangelegd strand/zwembad gelegen. Dit is een openbare plek waar bij de haven waar ook picknick tafels staan, BBQ’s te gebruiken zijn. Kleedkamers, life guards. Iedereen zit/ligt/hangt hier. Families maar ook heeeeeeel veeeeel backpakkers hier. Veel jongeren. Je hoort hier dan ook echt alle talen voorbij komen. Ja en vanmiddag hebben we iets gedaan wat we niet wisten dat we het konen doen. We hebben een digeridoe les gevolgd ☺ Haha….worden we nog musicaal ook. Gisteren liepen we langs een aboriginal arts winkel waar ze boomerangs en van die diggeriedingen verkopen. Ook kunst, sieraden etc. Een van de broers daar is met een aboriginal getrouwd. Dus…. we kregen een heel verhaal te horen en dat we een kleine cursus konden volgen. Nou…….dat hebben we gedaan! En……er kwam geluid uit. Het was lachen, eerst de mondspieren losmaken en op een speciale manier een geluid maken met zwabberende lippen. Ach ik kan dit wel opschrijven maar dat slaat natuurlijk nergens op, dit leg je niet uit, dit doe je voor ;) Dus kijk even op youtube, Mike is opgenomen……
haha nee hoor geintje….

Donderdag 1 augustus

Vandaag een ‘echte georganiseerde excursie’ gedaan. We hebben de OceanRafting gedaan…..’the ride of your life’ Nou dat was het zeker. Om half 10 opgehaald en om 10 uur zaten we op de boot. De dag had, ik citeer uit de brochure:
Bus pickup
Reef & Island Talks
Two Snorkel spots
Lunch
National Park Walk
And if we were lucky; Whale watching
En dat allemaal rond the Whitsunday Islands at the Great Barier Reef.

Ik kan jullie verzekeren, het was een fantastische dag, we hebben
a….nog nooit zoveel (verschillende) vissen gezien tijdens het snorkelen
b….nog nooit zoveel mooi koraal gezien tijdens het snorkelen
c….nog nooit zoveel GROTE vissen gezien tijdens het snorkelen….man ik schrok me de tandjes op een gegeven moment…..lig je daar lekker met je snorkeltje, flippers in de zee te dobberen(wel met pak aan gelukkig, het was freezing…) was die vis zeker 1 meter 20 lang. Das wat anders dan een school guppies……
d…nog nooit zo hard met een boot gevaren heb…..dat raften gaat 60/70 km per uur……de kids zaten op de kant van de boot, konden zich vasthouden aan lussen en touw en het leek of Jill haar eerste paardrijles had ;)
e…nog noooit zo’n mooi strand gezien……hier valt Hawaii bijna bij in het niet……je mond valt gewoon open bij het zien van dat witte silky strand.

De mannen van de boot maakte de dag wel af met hun verhalen, grappen en relaxte houding. Dat hebben trouwens alle Aussies hier, ze zijn echt superrelaxt. Kunnen ze bij ons nog wat van leren.
De lunch kon je opscheppen vanaf de boot waarbij je vervolgens het trapje afging en heerlijk met je billen in het parelwitte zand ging zitten. Een belevenis, mij mocht je er laten. Zo wil je toch iedere dag lunchen?
We hebben zelfs nog walvissen gezien. Erg jammer toen we terug moesten.