Napa t/m dinsdag 12 juli

Vijdag 8 juli 2011
Allereerst vinden we het erg leuk jullie reacties allemaal te lezen. Zoals jullie zien heeft Yves de site wat opgepimpt. Even een small social talk…..
-Ron als man kan jij deze 2 heren hier natuurlijk niet afvallen dat snap ik. Wij meiden hopen meer op begrip van Gon……
-Mam, een winterjas????? Nu al????
-Pa en ma, valt onze pruimenboom al om? Veel uitdelen en jam maken!
-Puck, zijn Anita&Tosca weer safe terug met blaren?
-Gerda, wij gaan ons best doen, in deze winkel hebben we in ieder geval niets gevonden….zie bijgevoegde foto……maar blijven zoeken natuurlijk J
-Kathy zijn jullie al over je Schiphol avontuur heen?
-Marja, alles goed op kantoor?
-Marjon en Hans………alles onder controle in Canada?

Vanmorgen heerlijk uitgeslapen en daarna naar Point Cabrillo Lighthouse geweest. Een doodgewone vuurtoren maar nu natuurlijk leuk omdat hij hier staat en er een museum bij was van de geschiedenis van deze toren. Ach ik heb eigenlijk veel meer met de vuurtoren in Scheveningen maar ja…..
We hadden de auto geparkeerd maar een verkeerde ? route genomen om naar de vuurtoren te lopen. We hadden “een kleine huis op de prairie route” naar the Lighthouse. Tussen de bloemen, gras en pluimen velden door langs de rotsen…maar ja je had het commentaar moeten horen want er liep een veel kortere weg maar dan geasfalteerd. Nu liepen we tussen de insecten, stekelige braamstruiken op een steentjes pad waar je je enkels zwikte (volgens een 12 en 15 jarige…) Zoals ik het zie avontuurlijk maar volgens de kids dus zonde van hun tijd……want we hadden veel eerder op het strand kunnen liggen natuurlijk……..wat we daarna gedaan hebben op een idyllisch stukje Caspar Beach. Wel te koud om alles uit te doen maar lekker gelezen (Helene hij is bijna uit) en geluierd.
s´Avonds toen we weer op de kamer waren viel het licht uit. Men deelde zelfs zaklampen uit (maar toen wij aankwamen waren die al op) Ja dan ben je blij met een opgeladen telefoon, iPod en iPad. Op de iPad hebben we in het donker Yatzee gespeeld, daarna met de zaklampen op de telefoons gelezen.
Naar de bar was geen optie want daar mag je nog niet in onder de 21!
Om half 1 schrokken we ons de tandjes wakker omdat toen alle lampen en de televisie spontaan weer aangingen.

Zaterdag 9 juli 2011
Onze laatste dag hier in Fort Bragg, wat dan ook wel genoeg is eerlijk gezegd. Langer hier en je gaat je toch vervelen. (althans ik niet maar mijn drie metgezellen wel…..) En ja we hebben de champignon hunt en bird watching overgeslagen.
Ik vind het prachtig hier, geniet van jaja weeeer de uitzichten van het geluid van de zee, het strand, de enorme rotsen, de hoge golfen maar de kids denken er iets anders over. Om Jill haar woorden te citeren van vanmorgen “ehh wanneer denken jullie dat we weer winkels zien?” zegt genoeg hè? Kinderen van de stad dus.
Had ik ze vroeger toch meer naar de kinderboerderij van Vreugd en Rust en Geertje moeten meenemen. Dus eigen schuld dikke bult, en die goudvissen als huisdieren zijn dus ook niet genoeg geweest……hadden we maar cavia’s, hamsters en konijnen gehad met af en toe een wandelende tak, dan had Jill niet van elk bewegend dingetje geschrokken.
En op mijn argument “maar Yosemite Parc en Sequoia Parc 2 jaar geleden vond je toch gaaf en dat waren ook parken MET bomen, stronken en veel insecten!
“Ja maar dat waren hoogtepunten” zei Jill “wie zegt er nou gaaf ! Als ik zeg ik ben in Fort Bragg geweest?” Euhhhh hier heeft ze een puntje…..
En ik krijg lekker alles weer lekker retour “mam, kijk eens wat een mooie boom!”, of “mam heb je die rots daar al gezien, is tie niet leuk?” Waar is mama? O die maakt een foto van haar 83ste bloemetje! Ja leuk hoor drijf er de spot maar mee, ik geniet!

Het stuk hier boven SF is te omschrijven als rustig, dorpjes zijn klein en stil Je kan een dorp binnenrijden zonder dat je weet dat je er in zat. Maar staan er een paar huizen dan krijg je zo’n Barnaby gevoel (Engelse detectiveserie). In sommige dorpjes staan huizen die je aan Wassenaar doen denken maar bij sommige plaatsen heb je een schroothoop idee. Heel erg armoedig. Het valt hier ook op dat er weinig tot geen donkere mensen zijn. Het gave mengelmoesje van SF is hier niet terug te vinden. Heel veel campgrounds bij “the creeks”. Veel campers, veel fietsers bepakt en bezakt. Volgens mij niet te doen om die highway 1 te `befietsen` met al die hoogte verschillen. Zelfs met mijn heftige spinlessen één keer in de week moet ik daar niet aan denken. Ik was blij dat ik SF overleefd heb een dag op de fiets.

Zondag 10 juli 2011
Vandaag naar Santa Rosa gereden. We zijn maar zo´n 3 uur verder of beter gezegd naar beneden gereden het binnen land in maar je waant je in een andere wereld. We zitten nu midden in de wijnstreek. Man, de Franse wijnvelden zijn hier niets bij. Wat een afmetingen, wat een ruimte, wat een wijnranken! En van plan om ze allemaal te proeven!
Bij aankomst hier eerst het zwembad ingeplonst, tis hier trouwens ook gelijk een stuk warmer dan aan de kust. Daarna Santa Rosa ingegaan waar Yves weer verder kon naar zijn vergelijkend warenonderzoek naar hamburgers. Jill begon al te glimmen, er is hier een mal in de stad……so say no more…..

Maandag 11 juli 2011
Deze dag is omgevlogen. Onze Paris Hilton is vanmorgen op haar wenken bediend. We zijn gaan shoppen! Maar de rest van de familie vond dat een prima idee hoor, zelfs de mannen kwamen met tassen terug. Er kan weer netjes gegolfd worden, de poloshirtjes kosten hier echt niets. Alhoewel we Yves met moeite in een polo kregen. Tis dattie ze nodig heeft om te golfen……de Vans store wastie daarentegen niet uit te krijgn……
Na het shoppen geluncht in Petaluma of alle places en daarna naar de stad Napa zelf gereden. Het historic center was best te doen, zag er verzorgd en chique uit allemaal. Leuk om even gezien te hebben. Via de Historic Silverado Trail , dit is de oudste wijnroute weer terug gereden. Konden hier natuurlijk niet weg zonder te proeven bij een wijnhuis. Zijn er meer dan 400 wijnhuizen hier in de streek blijken wij uit te komen bij een van oorsprong Nederlander die hier in 1963 naartoe is gekomen. Hebben wij dat?! Maar goed we waren er toch dus kom maar op met die flessen! Overal adverteren ze met gratis proeven, nee er zaten natuurlijk nog Nederlandse genen in deze man dus betalen om te proeven. De beetjes die hij inschonk kon je trouwens wegblazen. Deze Van der Heyden Chardonnay was te vergelijken met een goede azijn, zijn Cabernet Sauvignon was denk ik onrijp de fles ingegaan maar zijn Zinfandel was goed te doen. Kost die fles? Oh 125 dollar maar ?????!! Ja je proeft de kwaliteit???!!!Duhhh…… De laatste die we hebben geproefd was een wijn die te vergelijken was met een port een Semillon, erg goed te doen maar voor een halve fles ook 125 dollar vroegen wij ons af of deze man wel goed bij zijn paasei was. Thank you very much meneer van der Heyden maar wij doen nog een andere Vineyard aan….die Nederlanders!
Op de terugweg vroeg Jill bezorgd of we al wat “losser”werden van de alcohol en het proeven…….Wij schoten enorm in de lach en vroegen waar ze dat u weer vandaan had. “Staat in mijn biologieboek” zei ze………We hebben haar gerust gesteld “nee we zien wat dubbel , zijn n beetje slaperig en praten nu wat met dubbele tong maar kunnen nog prima terugrijden ” (We hebben nog niet één vol glas bij elkaar geproefd) Na de vakantie maar eens met een didactisch vakinhoudelijk biologie groepje van het Dalton praten….

Dinsdag 12 juli 2011
Vanmorgen even door Windsor geslenterd en daarna naar Healdsburg geweest. In een winkel genaamd `sweety pie`hadden ze wel 500 soorten snoep, waaronder Haagse Hopjes….zijn we daar helemaal hier voor? Moest gelijk denken aan 2 jaar geleden toen we in the middel of knowere bij de Amish op een lokale markt liepen en we Frans Bauer uit de boxen hoorde komen??!! echt dat is erger dan een man met sokken en sandalen. Zo ook een afknapper als je hier tegen Haagse Hopjes aanloopt! Terug naar Santa Rosa naar het Snoopy Museum. We kregen de mannen bijna niet mee want die vonden het maar een soft gedoe maar wij kwijlden weg. Voor mij jeugdsentiment, ik had vroeger het een en ander van Snoopy, een grappig, lief stripfiguur. Van stripboeken ,bekers tot sleutelhangers, zelfs een handdoek…
De bedenker Charles M. Schultz is in 2000 overleden woonde zijn hele leven hier in Santa Rosa en sinds 2002 is het museum hier. Gaaf er is heel veel te zien en te lezen over zijn leven en de ontwikkeling van Snoopy, Charlie Brown & Woodstock .Levensgrote beelden, kunstwerken zijn er te zien.De grote wand waar Mike, Jill en Yves voor staan op de foto is gemaakt uit 32000 kleine strips. Ziet er superstrak uit het museum en hoe het is ingericht. Deze bedenker was een grote fan van ice hockey. Naast het museum heeft hij een grote ijshal laten bouwen waar o.a nog steeds wedstrijden gespeeld worden. Op dit moment was er een veteranen toernooi aan de gang wat een week duurde. We hebben even bij een wedstrijd gekeken en ja deze oude mannen hebben vroeger wel op niveau gespeeld. Ze konden het nog vrij aardig met hun bierbuiken en grijze sikken. Een team noemde zichzelf de Seatle Seniels, dat zegt genoeg over de leeftijd……
Morgen door naar Sacamento……