Laatste twee dagen Japan
Blijf op de hoogte en volg vierengelen
28 Augustus 2019 | Japan, Tokio
23-08-2019
Na het ontbijt met de bus naar Arashiyama. We stapten in de bus en hadden gelijk een geïrriteerde bus chauffeur die ons naar achteren bonjourden. Euh??en betalen dan??
Een Westers uitziende jongen vertelde ons in het Engels dat je de bus van achteren moest betreden en er voor uit moest langs de chauffeur en dan je 230 yen betalen. Aha vandaar! Excuus! Weer wat geleerd!
Hier door het bamboebos gelopen. Klopt, het was idd een enorm toerischtische attractie. Het was een 800 meter lang pad door 8 tot 10 meter hoge bamboestengels. Je voelt je wel erg klein bij die stengels. De hekken waren natuurlijk van bamboe en bamboetakjes gemaakt. Het was wel een prachtig en indrukwekkend gezicht. Betoverende plek. Het is vandaag wel een regenachtige dag. Temperatuur blijft 32 graden nu met miezer en regen. Je ziet trouwens ook regelmatig riska’s rijden. Dacht dat dat alleen voor toeristen was maar de Japanners zelf maken hier ook gebruik van. Ik vind het soms echt zielig. Die dikke mensen in zo’n karretje en je dan laten voorttrekken. De jongens die ervoor lopen hebben trouwens geen sportschool meer nodig :)
Nog door leuke kleine winkelstraatjes gelopen en een mooi windbelletje gekocht voor in de tuin en 2 doorzichtige paraplu’s. “Doe weer als een Japanner”.
Bij minitempeltjes die je overal op de hoek van de straat of in een steegje tegenkomt staan ook kleine bakjes water. Ik heb geprobeerd op te zoeken wat dat betekend maar kon het niet vinden. Dorstige God om te eren denk ik? We zijn vervolgens terug gegaan naar Kyoto station met de trein. Ben blij dat ik twee reisleiders mee heb. Ik vind het nogal een uitdaging of ik in de goede trein stap, het bijpassende kaartje heb en dan in de goede richting sta te wachten..... Die trein deed er 17 minuten over waar de bus er vanmorgen 45 over deed. Op naar de Taisha Shrine die we echt moesten zien. Kregen we twee tips over. Dit was inderdaad een hele bijzondere tempel. Je zou zeggen zie er 3 en je hebt alle tempels gezien maar dat is echt niet zo. Iedere tempel heeft zijn eigenverhaal, eigen indeling, eigen vormgeving, uitstraling en (bij)geloof. Moeite waard om hem even te googelen op afbeeldingen. Bij deze tempel loop je onder honderden tempelpoorten door. Zo’n tempelpoort heet een torii. De Japanners zeggen dat als je onder zo’n torii door loopt je de spirituele wereld binnenstapt. Het wandelpad met die opeenstapeling van torii was denk ik zo’n 3 km licht klimmen. Met hier en daar een uitstapje naar links of rechts om weer een tempeltje te zien of een winkeltje. Man man wat een spirituele tocht was dat! Zo spiritueel dat de Japanse weergoden ons op een gegeven moment overspoelde met zo’n harde regen dat we spiritueel naar beneden spoelden. We hadden niet bedacht de hele tocht te doen maar na zo’n twee en halve km weer naar beneden zijn gegaan en hebben geschuild in een koffietentje. Je wil niet weten wat voor een waterstromen de trappen afkwamen. Pluu’s en poncho’s hadden geen schijn van kans. Na de heftige regen met de trein teruggegaan. We hadden geen zin meer om het laatste stuk te lopen na 14 km in de benen die dag. Alhoewel toen we terug waren hebben we nog even een stukje over de teramachi galerij van de eerste dag gelopen. Deze bestaat uit 100den overdekte winkeltjes. Restaurantje opgezocht en allerlei verschillende gerechten geproefd. Van natte aubergine (dit leest minder lekker dan dat het smaakt..... ) kyoto worstjes, garnalenflapjes (dit leest ook wat oneerbiedig want het gerechtje was hemels). En bij je biertje krijg je nog een klein bakje ondefienierbare zeewierstengeltjes ipv van bij ons de borrelnoot. Persoonlijk prefereer ik dit ondiefnierbare bakje. Laatste nachtje hier. Morgen naar Tokyo terug om vervolgens op het vliegveld een nachtje te slapen omdat we zondag heel vroeg vertrekken, wel zo efficient.
Ohja trouwens die honden met rode doekjes..... blijken vossen te zijn. Tja ben niet zo'n dierenliefhebber (ja bij een ander) dus vergeef me mijn fout. Deze vossen zijn traditionele boodschappers, beschermers van de oogst. Deze vossen worden gerespecteerd en vereerd. Die rode slap schijnt de bescherming te zijn voor de kinderen.
24-8-2019
Mike heeft een ontbijtje hgehaald op de hoek van de straat met heerlijke koffie. Er zit een familymarkt op loopafstand en die heeft eigenlijk alles wat je nodig hebt. Het koffiezetapparaart is daar op zijn Japans gepoetst. Staat daar blinkend te glimmen.
In tegenstelling bij koffieapparaten bij benzinestations of supermarkten bij ons. Weer zo'n leerpuntje! Onze koffers nog even laten staan en ons laatste bezoekje aan het Former Imperial Villa oftewel het NIJO_JO_castle. Sinds 1994 stukje wereld erfgoed. Google maar, prachtig!
Tis 400 jr oud. Voor bijna het eerst betaalden we 1000 yen om binnen te komen. Klinkt heftig maar is zo'n 8 euro.
Het kasteel diende voor de toen regeerende Tokuqawa familie daarna voor de Seii- Taishogum afgekort Shogun te Emperor. Als hij niet thuis was werd het kasteel bewaakt door Samurai guards. Enorm indrukwekkend om door alle vertrekken te wandelen. Er was een looppad gemaakt om je langs alle 'kamers' te leiden. Schoenen uit en op je sokken of blote voeten. Land voor mij, heerlijk lekker alles proper. Er liep zelfs een hoofd 'pluisplakker' rond die met een plakrolveger de pluisjes van de vloer haalde.
Het kasteel gebied was erg groot, twee tuinen en een oost/west/uitgang. De zalen met de matten deden me denken aan mijn vroegere judo carriere. Op de knieeen en buigen naar de judo leraar. Die kamers hebben dus allemaal een doel en zijn met grootste zorg beschilderd in een bijpassend thema. Hiearchie is hier wel een dingetje. De een mocht de ene kamer wel, de andere kamer niet in.
Toen we hier uitgekeken waren, terug naar de koffers en een taxi besteld naar Kyoto station om daar op de trein te stappen naar het Tokyo station. Rit van 2,5 uur. Toen nog met een andere trein een uur van Tokyo station naar het vliegveld. Hier en daar even wachten met overstappen, kaartje reserveren voor de laatste trein (mocht niet zonder reservering) zijn we de middag toch wel lekker aan het reizen geweest. Vervolgens nog een bus naar het hotel (voor 1 nachtje) dus we hebben ons heerlijk aan het bier en hamburgers overgegeven. Aan de tafel naast ons zat een famnilie uit Cypres. Gezellig zitten kletsten. Dochter studeerde in Leeds en heeft nu werk in Cypres, zoonlief studeerde in Liverpool en ze waren nu met elkaar op vakantie. Dikke knuffels kregen we bij weggaan.... we hebben er vrienden bij haha
Morgen naar Hong Kong!
Truste! (Kamer heerlijk naar Chinese maatstaven.... schoon met de Franse slag. Kunnen we vast wennen aan HK)
Na het ontbijt met de bus naar Arashiyama. We stapten in de bus en hadden gelijk een geïrriteerde bus chauffeur die ons naar achteren bonjourden. Euh??en betalen dan??
Een Westers uitziende jongen vertelde ons in het Engels dat je de bus van achteren moest betreden en er voor uit moest langs de chauffeur en dan je 230 yen betalen. Aha vandaar! Excuus! Weer wat geleerd!
Hier door het bamboebos gelopen. Klopt, het was idd een enorm toerischtische attractie. Het was een 800 meter lang pad door 8 tot 10 meter hoge bamboestengels. Je voelt je wel erg klein bij die stengels. De hekken waren natuurlijk van bamboe en bamboetakjes gemaakt. Het was wel een prachtig en indrukwekkend gezicht. Betoverende plek. Het is vandaag wel een regenachtige dag. Temperatuur blijft 32 graden nu met miezer en regen. Je ziet trouwens ook regelmatig riska’s rijden. Dacht dat dat alleen voor toeristen was maar de Japanners zelf maken hier ook gebruik van. Ik vind het soms echt zielig. Die dikke mensen in zo’n karretje en je dan laten voorttrekken. De jongens die ervoor lopen hebben trouwens geen sportschool meer nodig :)
Nog door leuke kleine winkelstraatjes gelopen en een mooi windbelletje gekocht voor in de tuin en 2 doorzichtige paraplu’s. “Doe weer als een Japanner”.
Bij minitempeltjes die je overal op de hoek van de straat of in een steegje tegenkomt staan ook kleine bakjes water. Ik heb geprobeerd op te zoeken wat dat betekend maar kon het niet vinden. Dorstige God om te eren denk ik? We zijn vervolgens terug gegaan naar Kyoto station met de trein. Ben blij dat ik twee reisleiders mee heb. Ik vind het nogal een uitdaging of ik in de goede trein stap, het bijpassende kaartje heb en dan in de goede richting sta te wachten..... Die trein deed er 17 minuten over waar de bus er vanmorgen 45 over deed. Op naar de Taisha Shrine die we echt moesten zien. Kregen we twee tips over. Dit was inderdaad een hele bijzondere tempel. Je zou zeggen zie er 3 en je hebt alle tempels gezien maar dat is echt niet zo. Iedere tempel heeft zijn eigenverhaal, eigen indeling, eigen vormgeving, uitstraling en (bij)geloof. Moeite waard om hem even te googelen op afbeeldingen. Bij deze tempel loop je onder honderden tempelpoorten door. Zo’n tempelpoort heet een torii. De Japanners zeggen dat als je onder zo’n torii door loopt je de spirituele wereld binnenstapt. Het wandelpad met die opeenstapeling van torii was denk ik zo’n 3 km licht klimmen. Met hier en daar een uitstapje naar links of rechts om weer een tempeltje te zien of een winkeltje. Man man wat een spirituele tocht was dat! Zo spiritueel dat de Japanse weergoden ons op een gegeven moment overspoelde met zo’n harde regen dat we spiritueel naar beneden spoelden. We hadden niet bedacht de hele tocht te doen maar na zo’n twee en halve km weer naar beneden zijn gegaan en hebben geschuild in een koffietentje. Je wil niet weten wat voor een waterstromen de trappen afkwamen. Pluu’s en poncho’s hadden geen schijn van kans. Na de heftige regen met de trein teruggegaan. We hadden geen zin meer om het laatste stuk te lopen na 14 km in de benen die dag. Alhoewel toen we terug waren hebben we nog even een stukje over de teramachi galerij van de eerste dag gelopen. Deze bestaat uit 100den overdekte winkeltjes. Restaurantje opgezocht en allerlei verschillende gerechten geproefd. Van natte aubergine (dit leest minder lekker dan dat het smaakt..... ) kyoto worstjes, garnalenflapjes (dit leest ook wat oneerbiedig want het gerechtje was hemels). En bij je biertje krijg je nog een klein bakje ondefienierbare zeewierstengeltjes ipv van bij ons de borrelnoot. Persoonlijk prefereer ik dit ondiefnierbare bakje. Laatste nachtje hier. Morgen naar Tokyo terug om vervolgens op het vliegveld een nachtje te slapen omdat we zondag heel vroeg vertrekken, wel zo efficient.
Ohja trouwens die honden met rode doekjes..... blijken vossen te zijn. Tja ben niet zo'n dierenliefhebber (ja bij een ander) dus vergeef me mijn fout. Deze vossen zijn traditionele boodschappers, beschermers van de oogst. Deze vossen worden gerespecteerd en vereerd. Die rode slap schijnt de bescherming te zijn voor de kinderen.
24-8-2019
Mike heeft een ontbijtje hgehaald op de hoek van de straat met heerlijke koffie. Er zit een familymarkt op loopafstand en die heeft eigenlijk alles wat je nodig hebt. Het koffiezetapparaart is daar op zijn Japans gepoetst. Staat daar blinkend te glimmen.
In tegenstelling bij koffieapparaten bij benzinestations of supermarkten bij ons. Weer zo'n leerpuntje! Onze koffers nog even laten staan en ons laatste bezoekje aan het Former Imperial Villa oftewel het NIJO_JO_castle. Sinds 1994 stukje wereld erfgoed. Google maar, prachtig!
Tis 400 jr oud. Voor bijna het eerst betaalden we 1000 yen om binnen te komen. Klinkt heftig maar is zo'n 8 euro.
Het kasteel diende voor de toen regeerende Tokuqawa familie daarna voor de Seii- Taishogum afgekort Shogun te Emperor. Als hij niet thuis was werd het kasteel bewaakt door Samurai guards. Enorm indrukwekkend om door alle vertrekken te wandelen. Er was een looppad gemaakt om je langs alle 'kamers' te leiden. Schoenen uit en op je sokken of blote voeten. Land voor mij, heerlijk lekker alles proper. Er liep zelfs een hoofd 'pluisplakker' rond die met een plakrolveger de pluisjes van de vloer haalde.
Het kasteel gebied was erg groot, twee tuinen en een oost/west/uitgang. De zalen met de matten deden me denken aan mijn vroegere judo carriere. Op de knieeen en buigen naar de judo leraar. Die kamers hebben dus allemaal een doel en zijn met grootste zorg beschilderd in een bijpassend thema. Hiearchie is hier wel een dingetje. De een mocht de ene kamer wel, de andere kamer niet in.
Toen we hier uitgekeken waren, terug naar de koffers en een taxi besteld naar Kyoto station om daar op de trein te stappen naar het Tokyo station. Rit van 2,5 uur. Toen nog met een andere trein een uur van Tokyo station naar het vliegveld. Hier en daar even wachten met overstappen, kaartje reserveren voor de laatste trein (mocht niet zonder reservering) zijn we de middag toch wel lekker aan het reizen geweest. Vervolgens nog een bus naar het hotel (voor 1 nachtje) dus we hebben ons heerlijk aan het bier en hamburgers overgegeven. Aan de tafel naast ons zat een famnilie uit Cypres. Gezellig zitten kletsten. Dochter studeerde in Leeds en heeft nu werk in Cypres, zoonlief studeerde in Liverpool en ze waren nu met elkaar op vakantie. Dikke knuffels kregen we bij weggaan.... we hebben er vrienden bij haha
Morgen naar Hong Kong!
Truste! (Kamer heerlijk naar Chinese maatstaven.... schoon met de Franse slag. Kunnen we vast wennen aan HK)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
